Adam van Breen, 1585 – 1642
Adam van Breen was een Nederlandse schilder uit de Gouden Eeuw. Hij specialiseerde zich vooral in winterlandschappen.
Zijn schattige schilderijen bestaan meestal uit veel mensen en figuren op bevroren grachten en rivieren of op stadsstraten.
Net als Avercamp schilderde Van Breen Nederlandse burgers die genoten van een heldere winterse dag, waarbij hij de opwinding vastlegde toen het ijs eindelijk sterk genoeg was om schaatsers te verwelkomen.
Lees meer over deze oude meester. Misschien wilt u uw huis versieren met een van de prachtige kunstprenten uit deze collectie.
Het leven
Over het ontstaan van Van Breen of zijn artistieke opleiding is weinig bekend. Zijn kleine overgeleverde oeuvre bestaat voornamelijk uit winterlandschappen, vergelijkbaar met die van Avercamp. Beide kunstenaars hebben wellicht in Amsterdam gestudeerd bij David Vinckboons.
Van Breen wordt geïdentificeerd als een "jongeman uit Amsterdam" in een document dat zijn huwelijk in Den Haag met Maria Gelle op 13 februari 1611 vastlegt.
In 1612 trad hij toe tot het Sint Lucasgilde in Den Haag, waar hij tot 1621 deel van uitmaakte.
Nadat hij in 1624 in Amsterdam failliet ging, vertrok van Breen naar Oslo, maar keerde in 1628 terug naar Amsterdam. De kunstenaar werkte herhaaldelijk in Noorwegen en lijkt zijn tijd voor een groot deel van zijn carrière te hebben verdeeld tussen Amsterdam en Oslo.
In 1636 vertrok hij weer naar Noorwegen, waar hij onder andere het Akershuskasteel hielp decoreren. Hij bleef in Noorwegen tot zijn dood, enige tijd na 1642.
Schilderijen
Van Breen specialiseerde zich in schilderijen vol met figuren die genieten van winterse landschappen, met af en toe een uitzicht op specifieke locaties in Amsterdam of Den Haag.
Tijdens zijn verblijf in Amsterdam heeft hij wellicht een opleiding gevolgd bij de landschapsschilder David Vinckboons. In een aantal van zijn vroege werken leende Van Breen zowel decors als figuren direct uit de composities van Vinckboons.
Hoewel hij vooral een landschapschilder was, werd Van Breen ongetwijfeld beïnvloed door de officiële context van Den Haag, waar het hof en de overheid meermaals gevestigd waren. Hier ontwikkelde zich een opmerkelijke school van portretschilders en we zien vaak hoogwaardigheidsbekleders in luxueuze kledij op de schilderijen van de kunstenaar.
In 1617 illustreerde hij het werk "Nassaushe wapenhandelinge, van schilt, spionnen, verkrachter, geliefd doelwit". In de jaren 1640 verliet hij de Nederlanden voor Noorwegen, waar hij zich vestigde in Christiania, het vroegere Oslo. In deze Noorse periode werden verschillende knappe portretten gemaakt.
Zijn werk was te zien op een tentoonstelling in het Rijksmuseum Amsterdam.