Willem van Leen, 1753 – 1825

Willem van Leen was een Nederlandse schilder van stillevens.

Hij staat vooral bekend om zijn interieurdecoraties voor schoorsteenmantels, bloemstukken voor buiten, enz. De kunstenaar was een echte specialist in het schilderen van bloemen. Hij werkte ook samen met andere schilders om bloemen en vruchten in hun schilderijen te schilderen.

Met de zeer decoratieve bloemstukken uit deze collectie heb je altijd bloemen in je interieur. Leer meer over het leven van de oude meester en bekijk zijn werken!

Verfijn zoekopdracht

Kindertijd

Willem van Leen, de meester van het nieuwe Nederlandse stilleven, werd in 1753 in Dodrecht geboren uit de familie van de beroemde kunstenaar, kunsthandelaar en eigenaar van de juwelierswinkel Jan van Leen en zijn vrouw Johanna Koeberg.

Hij kreeg als begenadigd jongetje zijn eerste artistieke opleiding van zijn vader. Daarna studeerde hij samen met andere kunstenaars in Dodrecht. In Dodrecht trad Willem toe tot de Nationale Garde.

Parijs

Op 20-jarige leeftijd ging hij naar Frankrijk, Parijs, waar hij drie jaar kunst studeerde onder de beroemde bloemschikkers van die tijd: de Nederlander aan de Franse Koninklijke Botanische Tuin Gerard van Spaendonck (1746 - 1822), toen een burger van de koningin van Frankrijk, de hofschilder Pierre-Joseph Redouté (1759 - 1840).

Willem van Leen en Gerard van Spaendonck werden vervolgens door een vrij sterke vriendschap met elkaar verbonden.

Willem van Leen was een van de getalenteerde Nederlandse kunstenaars die aan het eind van de achttiende eeuw in Parijs werkte en studeerde. Ondanks de invloed en de steun van de schildersleraren in hun werk, had Willem een bijzonder karakter.

In tegenstelling tot zijn leermeesters schilderde Willem van Leen vooral in olieverf. Hij had ook een uitstekende fijne smaak en een opmerkelijke "zachte toets" van het penseel.

In tegenstelling tot zijn leermeesters was het vooral olieverf. Na zijn studie in Parijs maakte Willem creatieve reizen naar Engeland en reisde hij veel in zijn geboorteland.

Politieke onrust tussen patriotten en orangisten, die Nederland overspoelde, dwong Willem in 1788 terug te keren naar Parijs, waar hij woonde en werkte aan stillevens en zo aan populariteit won.

Het is bekend dat de Groothertogin van Rusland hem in die tijd een contract aanbood voor het ontwerp van een van de kamers van het Pavlovski Paleis, waarvan de muren bedekt zouden worden met een witte Chinese klik met geschilderde bloemen.

Terug naar Nederland

Na zijn terugkeer in 1806 in Nederland vestigde hij zich met zijn familie en vrouw in de stad Delfshaven, waar zijn moeder woonde.

Willem van Leen werd benoemd tot adviseur van Defshaven en bleef daar tot zijn dood in 1825.

In 1814 richtte hij een kunstacademie op met de naam "Hierdoor verder" en liet een aantal persoonlijke leerlingen vrij, waaronder Johan Hendrik Boshamer (1776-1862), Pieter Fontijn (1774-1839) en Gillis Smak Gregor (1770-1843).

Ouevre

Willem van Leen heeft in zijn leven relatief bescheiden artistieke tentoonstellingen gehad. Zo exposeerde hij slechts zeven keer in Dordrecht.

Hij werkte in de beste tradities van het Nederlandse stilleven van de zeventiende en negentiende eeuw, waarbij hij de symboliek in het stilleven deels wegliet, maar meer aandacht besteedde aan decoratieve en artistieke kwaliteiten.

Zijn stijl omvat een mengeling van Franse en Nederlandse schilderscholen.

Willem van Leen werkte ook samen met andere schilders om bloemen en vruchten in hun schilderijen te schilderen. Zo is het schilderij Een haring klaarmaken voor de verkoop een gezamenlijk werk van de kunstenaar en de schilder Adriaan de Lelie. Uiteraard heeft Willem van Leen een bloemenslinger geschilderd.

Voorbereidingen voor de verkoop van de nieuwe haring, Adriaan de Lelie en Willem van Leen, 1815
Voorbereidingen voor de verkoop van de nieuwe haring, Adriaan de Lelie en Willem van Leen, 1815

De schilderijen van de kunstenaar bevinden zich in de collecties van Dordrechts museum, Metropolitan Museum of Art in New York, Fitzwilliam Museum, Cambridge, Engeland en particuliere collecties.